هیدروکسید سدیم
اطلاعات پس زمینه
خواص فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی:

NaOH

وزن مولکولی:

40.01

مترادف ها:

کاستیک سفید، سود سوزآور، سودا، لیمو

شماره CAS:

2-73-1310

نقطه ذوب:

318. 4 درجه سانتی گراد

نقطه جوش:

1390 درجه سانتی گراد

وزن مخصوص:

2.13

انحلال پذیری:

محلول در آب، اتانول و گلیسرول؛ نامحلول در استون و اتر

مشخصات کلی:

جامد رقیق کننده سفید

وقوع و استفاده
هیدروکسید سدیم به طور گسترده در ساخت صابون، کاغذ، ابریشم مصنوعی، سلفون، پنبه مرسریزه، آلومینیوم و بسیاری از مواد شیمیایی استفاده می شود. همچنین در پالایش نفت، چربی زدایی، اچینگ، استخراج روی، آبکاری قلع، پوشش اکسید و پردازش مواد غذایی (برای پوست کندن میوه ها و سبزیجات) استفاده می شود. به صورت غلیظ به عنوان پاک کننده فاضلاب استفاده می شود. هیدروکسید سدیم در مدیریت پلورال افیوژن استفاده شده است.

خلاصه اطلاعات سمیت
سمیت هیدروکسید سدیم به غلظت محلول هیدروکسید سدیم و مدت زمان تماس آن با بافت بستگی دارد. این ماده شیمیایی به صورت موضعی عمل می کند، یک اثر خورنده قوی که مکانیسم آن مشخص نیست، انجام می دهد و باعث انحطاط تقریباً فوری بافت می شود که می تواند منجر به جذب سریع هیدروکسید سدیم در سیستم گردش خون و توزیع با آب بدن شود. به طور کامل در آب، خون و سیتوپلاسم تجزیه می شود و متابولیزه نمی شود.

از آنجا که سمیت هیدروکسید سدیم در درجه اول با غلظت یون هیدروکسیل تعیین می شود، قلیاییت کل با تشکیل کربنات سدیم (Na2CO3) کاهش می یابد. بنابراین، اندازه گیری غلظت یون سدیم همیشه نشانه دقیقی از قلیایی بودن و پتانسیل سمی نیست (کوپر و همکاران، 1979).

اثرات بر انسان
انسان ها می توانند در طول ساخت هیدروکسید سدیم و در استفاده از هیدروکسید سدیم به عنوان محلول جامد یا غلیظ در معرض قرار گیرند.

صفحه 88
نقل قول پیشنهادی: "سدیم هیدروکسید." شورای تحقیقات ملی. 1984. محدودیت های مواجهه اضطراری و پیوسته برای آلاینده های منتخب هوابرد: جلد 2. واشنگتن، دی سی: انتشارات آکادمی ملی. doi: 10.17226/690.×
یک یادداشت به نشانک خود اضافه کنید
هیدروکسید سدیم برای تمام بافت های بدن خورنده است. بخارات غلیظ باعث آسیب جدی به چشم و سیستم تنفسی می شود. مصرف سدیم هیدروکسید، که اغلب در کودکان اتفاق می افتد، می تواند باعث نکروز شدید، با تنگ شدن مری و مرگ شود. تماس با پوست می تواند منجر به درماتیت، ریزش مو و نکروز به دلیل تحریک شود. انواع پوست از نظر حساسیت به تحریک سوزاننده متفاوت است.

مه های هیدروکسید سدیم موجود در هوا در اطراف مخازن چربی زدایی (در دمای 200 درجه فارنهایت) حاوی Seco 75 یا Tysol 810 (محلول های غلیظ هیدروکسید سدیم همراه با عوامل کیلیت و مرطوب کننده) با تحریک دستگاه تنفسی فوقانی در کارگرانی که در معرض هیدروکسید سدیم بودند در 01-0 همراه بود. 0.7 mg/m3 (میانگین 0.1-0.15 mg/m3). منطقه کار همچنین حاوی بخارات حلال Stoddard، روغن ENSIS 254، Zyglo و محلول های Magna-flux (غلظت هوای حلال استودارد 13 تا 780 میلی گرم بر متر مکعب بود) و در زمان تمیز کردن vat، اسید سولفوریک 0.1-0.6 میلی گرم بر متر مکعب بود. m3 (هروین و کوهن، 1974). اثر این عوامل کیلیت و حلال ها بر سمیت هیدروکسید سدیم مشخص نیست.

اوت و همکاران (1977) میزان مرگ و میر را در میان کارکنان کارخانه های شیمیایی که به طور مزمن در معرض گرد و غبار سوزاننده بودند ارزیابی کردند. سوابق مواجهه حاد (غلظت ناشناخته) نشان می دهد که مواد سوزاننده در گیاه باعث واکنش های خفیف تا شدید (تحریک، اریتم و "آسیب عینی به اندام ها") در پوست، چشم ها و سیستم تنفسی شده است. هیچ نشانه ای از خلوص داده نشد، اما اشاره شد که کلرید سدیم و کربنات سدیم در مواجهه های سوزاننده شناخته شده بودند. کارگرانی که در معرض آرسنیک یا آزبست و همچنین مواد سوزاننده بودند، از مطالعه حذف شدند. بر اساس نتایج یک مطالعه که قلیایی کل نمونه‌های هوا را در محیط کار اندازه‌گیری کرد، غلظت هیدروکسید سدیم تا 6.7 میلی‌گرم بر متر مکعب در یک منطقه از گیاه به خوبی با داده‌های پاسخ ذهنی که نشان‌دهنده افزایش تحریک تنفسی با افزایش غلظت قلیایی بود، همبستگی داشت. در منطقه دوم گیاه، که محتوای هیدروکسید سدیم تا 7.7 میلی گرم بر متر مکعب بود، همبستگی ضعیف بود. هیچ توضیحی برای همبستگی ضعیف یافت نشد. به نظر می رسد که هیدروکسید سدیم تا 2 میلی گرم بر متر مکعب (TWA) تخمین زده می شود که باعث تحریک بینی و پوست می شود، به ویژه در مناطق گیاهی با دمای بالا. هیچ فاکتور اصلاحی برای اثرات دما بر سمیت هیدروکسید سدیم در دسترس نیست، اما انتظار می رود که افزایش دما باعث افزایش سمیت شود.

مواجهه کنترل‌شده با محلول‌های هیدروکسید سدیم به کاربرد پوستی، معمولاً برای ساعد داوطلبان محدود شده است. مالتن و اسپرویت (1966) محلول های 0.12% (0.03 M) یا 0.27% (0.0675 M) هیدروکسید سدیم را در فنجان هایی که روی ساعد داوطلبان انسان ثابت شده بود قرار دادند. اریتم در مدت 0.5 ساعت توسط محلول قوی تر و در عرض 1 ساعت توسط آماده سازی رقیق تر تولید شد (همچنین به Spruit and Malten، 1 مراجعه کنید.

بیشتر بدانید: روش تولید هیدروکسید سدیم https://bismoot.com/blog/%d8%b3%d8%af%db%8c%d9%85-%d9%87%db%8c%d8%af%d8%b1%d9%88%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

منبع

https://www.nap.edu/read/690/chapter/14#90