ژل کربومر و روش تهیه آن
خلاصه
این اختراع یک ژل کربومر را نشان می‌دهد که مشخصه آن شامل اجزای زیر برحسب درصد است: 2-8٪ کربومر، 3-8٪ گلیسیرین، 0.2-0.5٪ بی کربنات سدیم، 0.1-0.8٪ p-هیدروکسی بنزوات. استر، 1-2٪ دی سدیم EDTA، 0.8-1.5٪ مایع استخراج اکالیپتوس و تعادل آب خالص. مشکلاتی که فرسایش دهانه رحم ناشی از انتخاب نامناسب مواد خام را نمی توان به طور موثر درمان کرد و تهاجم باکتری ها در هنر قبلی تشدید می شود، برطرف شد. و ژل کربومر فاش شده توسط اختراع دارای مزایای ایمنی بالا و اثرات خوب کاهش دهنده التهاب و استریل کننده است.
طبقه بندی ها
A61K33/00 آماده سازی دارویی حاوی مواد فعال معدنی

شرح
نوعی ژل کربومر و روش تهیه آن
زمینه فنی
اختراع حاضر به نوعی محصول ژل کربومر مربوط می شود، به ویژه مربوط به ژل کربومر است و می تواند به طور کامل برای بهبود فرسایش دهانه رحم و روش تهیه آن کاربرد داشته باشد.
تکنولوژی پس زمینه
Card Ripple همچنین ادعا می کند که کربومر (کاربومر)، با اسید اکریلیک به صورت متقاطع پیوند خورده باشد، رزین اتصال عرضی اسید اکریلیک به دست آمده با تترمتیلول متان و غیره، عامل کنترل رئولوژی بسیار مهم یک کلاس است، ریپل کارت پس از خنثی سازی وسیله ای از نوع ژل برجسته است. کاربرد مهمی مانند ضخیم کردن، تعلیق، تکنیک ساده، پایداری خوب، به طور گسترده در امولسیون، کرم فراست، ژل استفاده می شود. باستانی) از شرکت Nuo Yu از Ka Boshi ایالات متحده، محصول آن شامل اصلاح کننده رئولوژی سری Carbopol و عامل امولسیون کننده پلیمری سری Pemulen است. Carbomer به دلیل اهداف گسترده آن است، در هنر قبلی، محصول مرتبط موجود، کربومر را به عنوان ماده خام، ژل سازی می پذیرد. محصولات، برای درمان ژنیکوپاتی، CN102764267A است که اداره مالکیت فکری دولتی شماره انتشاراتی را در 7 نوامبر 2012 فاش کرد، نامی که به نام پتنت اختراع "ژل دهانه رحم کربومر" که ژل دهانه رحم کاربومر را آشکار می کند، عمدتاً از کربومر، گلیسرول، تری اتانول آمین، بنزیل الکل، دی سدیم ادتات (EDTA-2Na)، اشکال آب، محتوای ترکیبات مختلف حاوی کربومر 0.1-10 گرم در هر 100 گرم است. ژل، گلیسرول 2-10 گرم، تری اتانول آمین 0.1-1.0 گرم، دی سدیم ادتات 0.01-1.0 گرم، بنزیل الکل 0.03-5.0 گرم، بقیه آب هستند که محتوای گروه COOH 0.1 ~ 0.3 گرم ژل اصلی است. جزء، ژل را تشکیل می دهد. گلیسرول عامل مرطوب کننده است، روانکاری را بازی می کند. تری اتانول آمین آنتالکالی است. بنزیل الکل ضد عفونی کننده است، ضد عفونی کننده عقیم سازی است. دی سدیم ادتات (EDTA-2Na) آنتی اکسیدان است، از تغییر شکل اکسیداتیو محصول جلوگیری می کند. محصولات ژل ارائه شده توسط اختراع، برای کاهش پوسیدگی صورت ذرت، ترویج التیام فرسایش دهانه رحم، کاهش درجه التهاب موضعی، کاهش میزان رشد لوکوره، بهبود خونریزی، بهبود خونریزی ساب کویتی، درد لومبوس ساکروم، نمونه خون و علامت تحتانی ترانسکت کمربند چرکی. همانطور که از ترکیب پیداست. تری اتانول آمین در این فرمول اختراع وجود دارد. تری اتانول آمین دارای محرک است. و ماده قلیایی قوی باشد، محصول می تواند محیط اسید ضعیف بدن انسان را پس از قلیایی شدن از بین ببرد، اگرچه می تواند به طور موثر عقیم شود. ضد التهاب؛ اما محافظت از خود رحم کاهش می یابد و به راحتی در معرض عفونت آنتی باکتریال قرار می گیرد، بنابراین وزن وضعیت یک بیماری را افزایش می دهد.
خلاصه اختراع
اختراع حاضر به منظور حل در هنر قبلی، چون انتخاب مواد نادرست است، نه تنها نمی تواند مشکل فرسایش دهانه رحم را به طور کامل درمان کند، بلکه می تواند وزن مشکل وضعیت یک بیماری را افزایش دهد، نوعی ایمنی بالا را پیشنهاد می کند. محصول ژل کربومر است که اثر ضد التهابی باکتریایی خوبی دارد.
برای تحقق هدف اختراع فوق، طرح فنی اختراع حاضر به شرح زیر است:
نوعی ژل کربومر که از مواد خام زیر بر اساس درصد جرمی تشکیل شده است: کربومر 2 تا 8 درصد، گلیسرول 3 تا 8 درصد، بی کربنات سدیم 0.2 تا 0.5 درصد، p-هیدروکسی بنزوات 0.1 تا 0.8 درصد، سدیم EDETATE 1 تا 2 درصد. محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس 0.8 ~ 1.5٪، مازاد آب خالص است.
ماده اولیه ترجیحی ژل کربومر توصیف شده شامل: کربومر 4% گلیسرول 5% بی کربنات سدیم 4/0% است.

، p-Hydroxybenzoate 0.6٪، EDETATE SODIUM 1.5٪، محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس 1٪ و مازاد آن آب خالص است.
یکی از آکریتامر 940 که ویسکوزیته های ترجیحی کربومر را توصیف می کند بزرگ یا کاربوپل است.
غلظت محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس 1.5٪ است.
روش تهیه ژل کربومر شرح داده شده شامل مراحل زیر است:
(1) مصرف کربومر با فرمول در آب خالص مناسب حل می شود، 1 تا 2 روز خیس می شود.
(2) مصرف گلیسرول، p-هیدروکسی بنزوات، سدیم EDETATE و بی کربنات سدیم توسط فرمول در آب خالص حل می شود، 1 تا 5 دقیقه به هم می زند.
(3) در مرحله (1) در کربومر خیس شده توسط مشروب مخلوطی که مرحله (2) به دست می آید، اضافه می شود، سپس محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس را که با فرمول گرفته شده است، اضافه می کنیم، در نهایت مقدار آب خالص را دوباره اضافه می کنیم، 10 تا 15 دقیقه، بسته بندی را هم می زنیم. محصول می گیرد.
اثر مفید اختراع حاضر:
اختراع حاضر با افزودن بی کربنات سدیم برای ایجاد شرایط اسیدی ضعیف در دهانه رحم، بهبود قابلیت حفاظتی خود، جلوگیری از رشد باکتری ها. علاوه بر این، با درون یابی ماده فعال محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس گیاهی طبیعی، برای محیط، آنتی باکتریال و اثر ضد التهابی را فراهم می کند، جزء گیاهی ایمن تر و موثرتر است و نمی تواند باعث ایجاد مقاومت در طول عمر شود، دارای مزیت موثر است. که ایمنی خدمات مادام العمر بالاست.

شرح دقیق اختراع
تجسم 1
نوعی ژل کربومر که از مواد خام زیر بر حسب درصد جرم تشکیل شده است: کربومر 2% گلیسرول 3% بی کربنات سدیم 2/0% هیدروکسی بنزوات 1/0% سدیم EDETATE 1% محلول استخراج گلوبول اکالیپتوس 8/0% و مازاد آب خالص.
تجسم 2
نوعی ژل کربومر که از مواد خام زیر بر حسب درصد جرمی تشکیل شده است: کربوپول 8٪، گلیسرول 8٪، بی کربنات سدیم 0.5٪، p-هیدروکسی بنزوات 0.8٪، EDTA 2 2٪، محلول استخراج گلوبول اکالیپتوس 1.5٪، مازاد است. آب خالص.
تجسم 3
نوعی ژل کربومر که از مواد خام زیر بر حسب درصد جرم تشکیل شده است: آکریتامر 940 4% گلیسرول 5% بی کربنات سدیم 4/0% پی هیدروکسی بنزوات 6/0% سدیم EDETATE 5/1% محلول استخراج گلوبول اکالیپتوس 1% مازاد. آب خالص است
در فرمول فوق، غلظت محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس 1.5 درصد است.
روش تهیه ژل کربومر تجسم حاضر شامل مراحل زیر است:
(1) مصرف کربومر با فرمول در آب خالص مناسب حل می شود، 1 روز خیس می شود.
(2) مصرف گلیسرول، p-هیدروکسی بنزوات، سدیم EDETATE و بی کربنات سدیم توسط فرمول در آب خالص حل می شود، 1 دقیقه به هم می زند.
(3) در مرحله (1) در کربومر خیسانده شده توسط مشروب مخلوطی که مرحله (2) به دست می آید اضافه می شود، سپس محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس که با فرمول گرفته شده است را اضافه می کنیم، در نهایت مقدار آب خالص موجود را دوباره اضافه می کنیم، 15 دقیقه هم می زنیم، بسته بندی محصول به دست می آید. .
تجسم 4
نوعی ژل کربومر که از مواد خام زیر بر حسب درصد جرمی تشکیل شده است: کربوپول 4% گلیسرول 6% بی کربنات سدیم 4/0% پی هیدروکسی بنزوات 6/0% سدیم EDETATE 2/1% محلول استخراج گلوبول اکالیپتوس 2/1% و مازاد. آب خالص.
در فرمول فوق، غلظت محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس 1.5 درصد است.
روش تهیه ژل کربومر تجسم حاضر شامل مراحل زیر است:
(1) مصرف کربومر با فرمول در آب خالص مناسب حل می شود، 2 روز خیس می شود.
(2) مصرف گلیسرول، p-هیدروکسی بنزوات، سدیم EDETATE و بی کربنات سدیم توسط فرمول در آب خالص حل می شود، 1 دقیقه به هم می زند.
(3) در مرحله (1) در کربومر خیسانده شده توسط مشروب مخلوطی که مرحله (2) به دست می آید، اضافه می شود، سپس محلول استخراج گلوبولوس اکالیپتوس را که با فرمول گرفته شده است، اضافه می کنیم، در نهایت مقدار آب خالص موجود را دوباره اضافه می کنیم، 10 دقیقه هم می زنیم، بسته بندی محصول به دست می آید. .

منبع

https://patents.google.com/patent/CN104382998A/en

https://bismoot.com/#products

هیدروکسید سدیم
هیدروکسید سدیم (NaOH) یک بلور سفید، مومی شکل، مات و بی بو است که از یون های سدیم و یون های هیدروکسید تشکیل شده است. همچنین به عنوان لیمو یا سود سوزآور شناخته می شود و در بسیاری از صنایع، برای تنظیم pH، برای تصفیه آب آشامیدنی، در پاک کننده های خانگی و در صابون سازی استفاده می شود.

چه کار میکند؟

این یک ماده بسیار متنوع است که در طیف گسترده ای از درجه ها و غلظت ها موجود است. در بالاترین سطح خود بسیار سوزاننده است و می تواند به عنوان یک پاک کننده تخلیه استفاده شود، اما در سطوح رقیق برای جابجایی و تهیه غذا بی خطر است.

در محصولات تام، از سطوح رقیق هیدروکسید سدیم برای تنظیم سطح pH در برخی از محصولات مراقبت از دهان ما استفاده می شود، که برای بهبود کارایی کلی محصول انجام می شود. هنگامی که بخش هیدروکسید این ترکیب حل می شود با اسیدها واکنش داده و آب را تشکیل می دهد. با حذف مقداری از اسید، pH تنظیم می شود (بازی تر می شود).

همچنین یک عنصر کلیدی برای تهیه بسیاری از مواد غذایی خاص است. غذای سنتی نوردیک lutefisk به معنای واقعی کلمه به "ماهی لیسه" ترجمه می شود زیرا با ماهی سفید خشک و لیمو (نام رایج هیدروکسید سدیم) تهیه می شود. هومینی عبارت است از تهیه دانه های ذرت خشک که با خیساندن آن ها در محلول لیمو ترش ساخته می شود و چوب شور پوسته منحصر به فرد خود را مدیون غوطه ور شدن در محلول لیمو قبل از پخت است.

 کاربردهای سدیم در صنایع غذایی را اینجا بخوانید.

چگونه ساخته می شود؟

مدل سرپرستی ما ما را راهنمایی می کند تا موادی را انتخاب کنیم که به روشی پردازش شده اند که از فلسفه ما در مورد سلامت انسان و محیط زیست پشتیبانی می کند.

هیدروکسید سدیم از آب نمک (آب نمک) به دست می آید. معمولاً با الکترولیز آب نمک، محلول نمک (NaCl) تولید می شود. در طی این فرآیند آب (H20) به گاز هیدروژن (H) و یون هیدروکسید (OH) کاهش می یابد. یون هیدروکسید با سدیم پیوند برقرار می کند و هیدروکسید سدیم (NaOH) را تشکیل می دهد.

جایگزین ها چیست؟

ترکیبات ضعیف تری دیگری نیز وجود دارند که می توانند pH را در فرمول ها بافر کنند، اما هیدروکسید سدیم را می توان در غلظت بسیار پایین استفاده کرد و به طور قابل توجهی موثر باشد.

آیا این گزینه مناسب برای من است؟

هیدروکسید سدیم موجود در محصولات ما برای مواد غذایی مناسب است و توسط FDA1 به عنوان ایمن برای استفاده عمومی در مواد غذایی تعیین شده است. هیدروکسید سدیم به طور گسترده در آب آشامیدنی به عنوان یک عامل تنظیم کننده pH استفاده می شود و همچنین در فرآوری مواد غذایی استفاده می شود. سابقه طولانی در استفاده ایمن در این برنامه ها دارد.

تامز از مین تشخیص می‌دهد که هیچ دو نفری شبیه هم نیستند، و حتی با ترکیبات طبیعی مشتق شده، برخی افراد ممکن است واکنش‌های آلرژیک خاص خود را ایجاد کنند. مانند هر محصول دیگری، در صورت احساس ناراحتی یا نشانه‌های دیگری مبنی بر اینکه محصول ممکن است برای شیمی بدن شما مناسب نباشد، حتماً مصرف را قطع کنید.

منبع

https://www.tomsofmaine.com/our-promise/ingredients/sodium-hydroxide-

هیدروکسید سدیم
اطلاعات پس زمینه
خواص فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی:

NaOH

وزن مولکولی:

40.01

مترادف ها:

کاستیک سفید، سود سوزآور، سودا، لیمو

شماره CAS:

2-73-1310

نقطه ذوب:

318. 4 درجه سانتی گراد

نقطه جوش:

1390 درجه سانتی گراد

وزن مخصوص:

2.13

انحلال پذیری:

محلول در آب، اتانول و گلیسرول؛ نامحلول در استون و اتر

مشخصات کلی:

جامد رقیق کننده سفید

وقوع و استفاده
هیدروکسید سدیم به طور گسترده در ساخت صابون، کاغذ، ابریشم مصنوعی، سلفون، پنبه مرسریزه، آلومینیوم و بسیاری از مواد شیمیایی استفاده می شود. همچنین در پالایش نفت، چربی زدایی، اچینگ، استخراج روی، آبکاری قلع، پوشش اکسید و پردازش مواد غذایی (برای پوست کندن میوه ها و سبزیجات) استفاده می شود. به صورت غلیظ به عنوان پاک کننده فاضلاب استفاده می شود. هیدروکسید سدیم در مدیریت پلورال افیوژن استفاده شده است.

خلاصه اطلاعات سمیت
سمیت هیدروکسید سدیم به غلظت محلول هیدروکسید سدیم و مدت زمان تماس آن با بافت بستگی دارد. این ماده شیمیایی به صورت موضعی عمل می کند، یک اثر خورنده قوی که مکانیسم آن مشخص نیست، انجام می دهد و باعث انحطاط تقریباً فوری بافت می شود که می تواند منجر به جذب سریع هیدروکسید سدیم در سیستم گردش خون و توزیع با آب بدن شود. به طور کامل در آب، خون و سیتوپلاسم تجزیه می شود و متابولیزه نمی شود.

از آنجا که سمیت هیدروکسید سدیم در درجه اول با غلظت یون هیدروکسیل تعیین می شود، قلیاییت کل با تشکیل کربنات سدیم (Na2CO3) کاهش می یابد. بنابراین، اندازه گیری غلظت یون سدیم همیشه نشانه دقیقی از قلیایی بودن و پتانسیل سمی نیست (کوپر و همکاران، 1979).

اثرات بر انسان
انسان ها می توانند در طول ساخت هیدروکسید سدیم و در استفاده از هیدروکسید سدیم به عنوان محلول جامد یا غلیظ در معرض قرار گیرند.

صفحه 88
نقل قول پیشنهادی: "سدیم هیدروکسید." شورای تحقیقات ملی. 1984. محدودیت های مواجهه اضطراری و پیوسته برای آلاینده های منتخب هوابرد: جلد 2. واشنگتن، دی سی: انتشارات آکادمی ملی. doi: 10.17226/690.×
یک یادداشت به نشانک خود اضافه کنید
هیدروکسید سدیم برای تمام بافت های بدن خورنده است. بخارات غلیظ باعث آسیب جدی به چشم و سیستم تنفسی می شود. مصرف سدیم هیدروکسید، که اغلب در کودکان اتفاق می افتد، می تواند باعث نکروز شدید، با تنگ شدن مری و مرگ شود. تماس با پوست می تواند منجر به درماتیت، ریزش مو و نکروز به دلیل تحریک شود. انواع پوست از نظر حساسیت به تحریک سوزاننده متفاوت است.

مه های هیدروکسید سدیم موجود در هوا در اطراف مخازن چربی زدایی (در دمای 200 درجه فارنهایت) حاوی Seco 75 یا Tysol 810 (محلول های غلیظ هیدروکسید سدیم همراه با عوامل کیلیت و مرطوب کننده) با تحریک دستگاه تنفسی فوقانی در کارگرانی که در معرض هیدروکسید سدیم بودند در 01-0 همراه بود. 0.7 mg/m3 (میانگین 0.1-0.15 mg/m3). منطقه کار همچنین حاوی بخارات حلال Stoddard، روغن ENSIS 254، Zyglo و محلول های Magna-flux (غلظت هوای حلال استودارد 13 تا 780 میلی گرم بر متر مکعب بود) و در زمان تمیز کردن vat، اسید سولفوریک 0.1-0.6 میلی گرم بر متر مکعب بود. m3 (هروین و کوهن، 1974). اثر این عوامل کیلیت و حلال ها بر سمیت هیدروکسید سدیم مشخص نیست.

اوت و همکاران (1977) میزان مرگ و میر را در میان کارکنان کارخانه های شیمیایی که به طور مزمن در معرض گرد و غبار سوزاننده بودند ارزیابی کردند. سوابق مواجهه حاد (غلظت ناشناخته) نشان می دهد که مواد سوزاننده در گیاه باعث واکنش های خفیف تا شدید (تحریک، اریتم و "آسیب عینی به اندام ها") در پوست، چشم ها و سیستم تنفسی شده است. هیچ نشانه ای از خلوص داده نشد، اما اشاره شد که کلرید سدیم و کربنات سدیم در مواجهه های سوزاننده شناخته شده بودند. کارگرانی که در معرض آرسنیک یا آزبست و همچنین مواد سوزاننده بودند، از مطالعه حذف شدند. بر اساس نتایج یک مطالعه که قلیایی کل نمونه‌های هوا را در محیط کار اندازه‌گیری کرد، غلظت هیدروکسید سدیم تا 6.7 میلی‌گرم بر متر مکعب در یک منطقه از گیاه به خوبی با داده‌های پاسخ ذهنی که نشان‌دهنده افزایش تحریک تنفسی با افزایش غلظت قلیایی بود، همبستگی داشت. در منطقه دوم گیاه، که محتوای هیدروکسید سدیم تا 7.7 میلی گرم بر متر مکعب بود، همبستگی ضعیف بود. هیچ توضیحی برای همبستگی ضعیف یافت نشد. به نظر می رسد که هیدروکسید سدیم تا 2 میلی گرم بر متر مکعب (TWA) تخمین زده می شود که باعث تحریک بینی و پوست می شود، به ویژه در مناطق گیاهی با دمای بالا. هیچ فاکتور اصلاحی برای اثرات دما بر سمیت هیدروکسید سدیم در دسترس نیست، اما انتظار می رود که افزایش دما باعث افزایش سمیت شود.

مواجهه کنترل‌شده با محلول‌های هیدروکسید سدیم به کاربرد پوستی، معمولاً برای ساعد داوطلبان محدود شده است. مالتن و اسپرویت (1966) محلول های 0.12% (0.03 M) یا 0.27% (0.0675 M) هیدروکسید سدیم را در فنجان هایی که روی ساعد داوطلبان انسان ثابت شده بود قرار دادند. اریتم در مدت 0.5 ساعت توسط محلول قوی تر و در عرض 1 ساعت توسط آماده سازی رقیق تر تولید شد (همچنین به Spruit and Malten، 1 مراجعه کنید.

بیشتر بدانید: روش تولید هیدروکسید سدیم https://bismoot.com/blog/%d8%b3%d8%af%db%8c%d9%85-%d9%87%db%8c%d8%af%d8%b1%d9%88%da%a9%d8%b3%db%8c%d8%af/

منبع

https://www.nap.edu/read/690/chapter/14#90

سلامت عمومی
فواید سولفات مس برای سلامتی
توسط Colleen Travers به ​​روز شده در 19 ژانویه 2020
بررسی پزشکی توسط Rochelle Collins، DO

چاپ
فهرست مطالب
فواید سلامتی
عوارض جانبی احتمالی
دوز و آماده سازی
دنبال چه چیزی میگردی
سوالات دیگر
سولفات مس یک ترکیب معدنی است که مس و سولفات را ترکیب می کند. در شکل مایع یا پودری آن معمولاً سولفات مس اساسی، قارچ کش مس BSC، سولفات پایه CP یا سولفات مس سه پایه نامیده می شود. در شکل جامد و کریستالی شکل خود (معروف به پنتا هیدرات) به دلیل رنگ آبی آن به سنگ آبی یا ویتریول آبی معروف است. در این شکل، یک ماده خام محبوب برای تولید انواع دیگر نمک های مس است.

سولفات مس
JulieVMac / Getty Images
فواید سلامتی
بزرگترین مزیت سلامتی سولفات مس این است که برای کنترل رشد باکتری ها و قارچ ها در میوه ها، سبزیجات و سایر محصولات استفاده می شود، زیرا از سال 1956 برای استفاده از آفت کش ها در ایالات متحده ثبت شده است. این شامل کپک است که می تواند باعث ایجاد لکه های روی برگ شود. و فساد گیاه، زیرا سولفات مس به پروتئین های قارچ متصل می شود و به سلول ها آسیب می رساند و باعث مرگ آنها می شود.

هنگامی که با آهک و آب (به نام مخلوط بوردو) ترکیب می شود، سولفات مس به عنوان یک قارچ کش محافظ عمل می کند و برای محافظت از گیاهان در طول درمان بذر قبل از رشد آنها استفاده می شود.

در آب و هوای گرمسیری، از آن به عنوان یک نرم تن کش استفاده می شود، که طعمه حلزونی است که آفاتی مانند حلزون ها و راب ها را از آسیب رساندن به گیاهان و محصولات کنترل می کند.

سولفات مس نیز به منظور کمک به سلامت و ایمنی عمومی استفاده می شود. جلبک ها و باکتری های ناشی از رشد جلبک ها در استخرها را از بین می برد و از ابتلا به بیماری پای ورزشکار جلوگیری می کند، عفونت قارچی که در بین انگشتان پا در آب و هوای گرم (مانند استخرهای سرپوشیده) رشد می کند. این کار با مخلوط کردن آن در مخلوط‌های کف دوش، اتاق‌های رختکن و استخرها انجام می‌شود تا از زنده ماندن باکتری‌ها به طور نامحدود روی کفپوش جلوگیری شود.

عوارض جانبی احتمالی
در حالی که مس یک عنصر کمیاب است که به طور طبیعی در گیاهان و حیوانات وجود دارد، سولفات مس زمانی که کسی در معرض آن قرار می گیرد به عنوان یک محرک عمل نمی کند. محصولات زراعی و کشاورزی پس از درمان با سولفات مس تمیز می شوند و خطر کمتری برای بلع آن از محصول تیمار شده وجود دارد، زیرا در درجه اول خود را به رسوبات خاک می چسباند.

اگر از سولفات مس برای اهداف کشاورزی یا باغبانی استفاده کنید، ممکن است در معرض سولفات مس قرار بگیرید. اگر سولفات مس از طریق پوست یا چشم جذب شود ممکن است باعث سوزش و سوزش شود. در صورت قرار گرفتن در معرض چشم، ممکن است منجر به خارش، اگزما، ورم ملتحمه، التهاب، تجمع مایعات یا تحریک قرنیه شود.

اگر سولفات مس بلعیده شود، فقط کمی سمی است، زیرا اغلب به دلیل تحریک شدیدی که در دستگاه گوارش ایجاد می کند، نسبتاً سریع استفراغ می کند. اگر فردی سولفات مس مصرف کند و استفراغ نکند، ممکن است در معرض مسمومیت با سولفات مس باشد.

علائم مسمومیت با سولفات مس عبارتند از:

احساس سوزش در قفسه سینه یا شکم
طعم فلزی در دهان
حالت تهوع
سردرد
اسهال (که ممکن است رنگ آبی یا سبز از رنگ ترکیب داشته باشد)
تعریق بیش از حد
صرف نظر از اینکه استفراغ رخ داده است یا خیر، هر فردی که سولفات مس مصرف می کند باید به اورژانس مراجعه کند تا مسمومیت را رد کند و همچنین مطمئن شود که آسیبی به مغز، کبد، کلیه ها یا پوشش روده معده وارد نشده است. اگر چه بسیار نادر است، اما در صورت عدم درمان، قرار گرفتن در معرض دوز بالا با سولفات مس در برخی شرایط می تواند باعث مرگ شود.

عوارض جانبی بلند مدت
EPA رتبه‌بندی سرطان برای سولفات مس صادر نکرده است، زیرا شواهد کافی وجود ندارد که سولفات مس را با ایجاد سرطان در انسان‌ها مرتبط کند که می‌توانند مس را در بدن خود تنظیم کنند. این یک عملکرد طبیعی است زیرا مس وارد جریان خون می شود و قبل از دفع از طریق مدفوع عمدتاً در کبد جمع آوری می شود. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سولفات مس می تواند باعث سرطان در انسان و حیوانات شود، مورد نیاز است.

برای کسانی که به طور مداوم در معرض سولفات مس هستند که از آن برای کشاورزی استفاده می کنند، ممکن است خطر ابتلا به بیماری کبدی افزایش یابد، اگرچه این احتمال در افرادی که از قبل یک بیماری به نام بیماری ویلسون دارند، بیشتر است، که زمانی اتفاق می افتد که بدن سطوح بالایی از آن را حفظ کند. مس.

عوارض جانبی در کودکان
در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این امکان وجود دارد که کودکان نسبت به بزرگسالان نسبت به قرار گرفتن در معرض سولفات مس حساس‌تر باشند، به خصوص اگر روی زمین نزدیک سولفات مس بخزند یا دست‌ها یا اشیاء خود را بدون شستشو در نزدیکی محلی که سولفات مس در آن وجود دارد در دهان خود قرار دهند. استفاده شده. هنگام استفاده از سولفات مس این را در نظر داشته باشید و مطمئن شوید که کودکان در نزدیکی منطقه قرار ندارند فقط برای ایمن بودن.

جهت خرید سولفات مس به اینجا بروید

دوز و آماده سازی
در برخی مناطق، ممکن است از سولفات مس برای خط کشی لوله های زهکشی یا فاضلاب استفاده شود تا از رشد ریشه در آنها و ایجاد گرفتگی جلوگیری شود. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) حد سولفات مس را 1 ppm در هر آب آشامیدنی تعیین کرده است که برای هیچ فردی سمی نیست.

هنگام استفاده از مس 

سولفات برای مناطق وسیعی از زمین یا آب مهم است که جهت نوع سولفات مس مورد استفاده خود را دنبال کنید - اشکال مختلف مانند مایع و پودر بسته به منطقه ای که برای آن استفاده می شود اندازه گیری های متفاوتی دارند.

هنگام دست زدن به چکمه های سولفات مس، دستکش و عینک باید همیشه استفاده شود تا خطر قرار گرفتن در معرض یا بلع به حداقل برسد.

دنبال چه چیزی میگردی
کریستال‌های پنتا هیدرات سولفات مس، پودر یا مایع راحت‌ترین راه برای رسیدگی به سولفات مس هنگام تمیز کردن باغ‌ها، استخرها یا زهکشی‌ها هستند. سولفات مس به خوبی در مایع حل می شود و همین موضوع آن را به یک پاک کننده موثر برای استخرها و مخازن تبدیل می کند.

سوالات دیگر
آیا سولفات مس برای حیوانات سمی است؟

EPA سولفات مس را فقط برای پرندگان سمی متوسط ​​می داند، اما برای ماهی ها بسیار سمی است، زیرا استفاده از سولفات مس در دریاچه ها و استخرها باعث کاهش اکسیژن آنها و ایجاد زباله های اضافی می شود.

آیا سولفات مس می تواند به گیاهان آسیب برساند؟

استفاده بیش از حد از سولفات مس در درمان گیاهان نیز می تواند روند فتوسنتز را مختل کند و به پوشش گیاهی آسیب برساند. به این دلایل، بسیار مهم است که دستورالعمل‌های مربوط به سولفات مس را دنبال کنید تا به اکوسیستم‌های موجود در جایی که از این ترکیب استفاده می‌کنید آسیبی نرسانید.

دستکش مسی برای آرتریت
این صفحه به شما کمک کرد؟

0 منابع

https://www.verywellhealth.com/copper-sulfate-benefits-4684436

سلامت عمومی
فواید سولفات مس برای سلامتی
توسط Colleen Travers به ​​روز شده در 19 ژانویه 2020
بررسی پزشکی توسط Rochelle Collins، DO

چاپ
فهرست مطالب
فواید سلامتی
عوارض جانبی احتمالی
دوز و آماده سازی
دنبال چه چیزی میگردی
سوالات دیگر
سولفات مس یک ترکیب معدنی است که مس و سولفات را ترکیب می کند. در شکل مایع یا پودری آن معمولاً سولفات مس اساسی، قارچ کش مس BSC، سولفات پایه CP یا سولفات مس سه پایه نامیده می شود. در شکل جامد و کریستالی شکل خود (معروف به پنتا هیدرات) به دلیل رنگ آبی آن به سنگ آبی یا ویتریول آبی معروف است. در این شکل، یک ماده خام محبوب برای تولید انواع دیگر نمک های مس است.

سولفات مس
JulieVMac / Getty Images
فواید سلامتی
بزرگترین مزیت سلامتی سولفات مس این است که برای کنترل رشد باکتری ها و قارچ ها در میوه ها، سبزیجات و سایر محصولات استفاده می شود، زیرا از سال 1956 برای استفاده از آفت کش ها در ایالات متحده ثبت شده است. این شامل کپک است که می تواند باعث ایجاد لکه های روی برگ شود. و فساد گیاه، زیرا سولفات مس به پروتئین های قارچ متصل می شود و به سلول ها آسیب می رساند و باعث مرگ آنها می شود.

هنگامی که با آهک و آب (به نام مخلوط بوردو) ترکیب می شود، سولفات مس به عنوان یک قارچ کش محافظ عمل می کند و برای محافظت از گیاهان در طول درمان بذر قبل از رشد آنها استفاده می شود.

در آب و هوای گرمسیری، از آن به عنوان یک نرم تن کش استفاده می شود، که طعمه حلزونی است که آفاتی مانند حلزون ها و راب ها را از آسیب رساندن به گیاهان و محصولات کنترل می کند.

سولفات مس نیز به منظور کمک به سلامت و ایمنی عمومی استفاده می شود. جلبک ها و باکتری های ناشی از رشد جلبک ها در استخرها را از بین می برد و از ابتلا به بیماری پای ورزشکار جلوگیری می کند، عفونت قارچی که در بین انگشتان پا در آب و هوای گرم (مانند استخرهای سرپوشیده) رشد می کند. این کار با مخلوط کردن آن در مخلوط‌های کف دوش، اتاق‌های رختکن و استخرها انجام می‌شود تا از زنده ماندن باکتری‌ها به طور نامحدود روی کفپوش جلوگیری شود.

عوارض جانبی احتمالی
در حالی که مس یک عنصر کمیاب است که به طور طبیعی در گیاهان و حیوانات وجود دارد، سولفات مس زمانی که کسی در معرض آن قرار می گیرد به عنوان یک محرک عمل نمی کند. محصولات زراعی و کشاورزی پس از درمان با سولفات مس تمیز می شوند و خطر کمتری برای بلع آن از محصول تیمار شده وجود دارد، زیرا در درجه اول خود را به رسوبات خاک می چسباند.

اگر از سولفات مس برای اهداف کشاورزی یا باغبانی استفاده کنید، ممکن است در معرض سولفات مس قرار بگیرید. اگر سولفات مس از طریق پوست یا چشم جذب شود ممکن است باعث سوزش و سوزش شود. در صورت قرار گرفتن در معرض چشم، ممکن است منجر به خارش، اگزما، ورم ملتحمه، التهاب، تجمع مایعات یا تحریک قرنیه شود.

اگر سولفات مس بلعیده شود، فقط کمی سمی است، زیرا اغلب به دلیل تحریک شدیدی که در دستگاه گوارش ایجاد می کند، نسبتاً سریع استفراغ می کند. اگر فردی سولفات مس مصرف کند و استفراغ نکند، ممکن است در معرض مسمومیت با سولفات مس باشد.

علائم مسمومیت با سولفات مس عبارتند از:

احساس سوزش در قفسه سینه یا شکم
طعم فلزی در دهان
حالت تهوع
سردرد
اسهال (که ممکن است رنگ آبی یا سبز از رنگ ترکیب داشته باشد)
تعریق بیش از حد
صرف نظر از اینکه استفراغ رخ داده است یا خیر، هر فردی که سولفات مس مصرف می کند باید به اورژانس مراجعه کند تا مسمومیت را رد کند و همچنین مطمئن شود که آسیبی به مغز، کبد، کلیه ها یا پوشش روده معده وارد نشده است. اگر چه بسیار نادر است، اما در صورت عدم درمان، قرار گرفتن در معرض دوز بالا با سولفات مس در برخی شرایط می تواند باعث مرگ شود.

عوارض جانبی بلند مدت
EPA رتبه‌بندی سرطان برای سولفات مس صادر نکرده است، زیرا شواهد کافی وجود ندارد که سولفات مس را با ایجاد سرطان در انسان‌ها مرتبط کند که می‌توانند مس را در بدن خود تنظیم کنند. این یک عملکرد طبیعی است زیرا مس وارد جریان خون می شود و قبل از دفع از طریق مدفوع عمدتاً در کبد جمع آوری می شود. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا قرار گرفتن طولانی مدت در معرض سولفات مس می تواند باعث سرطان در انسان و حیوانات شود، مورد نیاز است.

برای کسانی که به طور مداوم در معرض سولفات مس هستند که از آن برای کشاورزی استفاده می کنند، ممکن است خطر ابتلا به بیماری کبدی افزایش یابد، اگرچه این احتمال در افرادی که از قبل یک بیماری به نام بیماری ویلسون دارند، بیشتر است، که زمانی اتفاق می افتد که بدن سطوح بالایی از آن را حفظ کند. مس.

عوارض جانبی در کودکان
در حالی که تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، این امکان وجود دارد که کودکان نسبت به بزرگسالان نسبت به قرار گرفتن در معرض سولفات مس حساس‌تر باشند، به خصوص اگر روی زمین نزدیک سولفات مس بخزند یا دست‌ها یا اشیاء خود را بدون شستشو در نزدیکی محلی که سولفات مس در آن وجود دارد در دهان خود قرار دهند. استفاده شده. هنگام استفاده از سولفات مس این را در نظر داشته باشید و مطمئن شوید که کودکان در نزدیکی منطقه قرار ندارند فقط برای ایمن بودن.

جهت خرید سولفات مس به اینجا بروید

دوز و آماده سازی
در برخی مناطق، ممکن است از سولفات مس برای خط کشی لوله های زهکشی یا فاضلاب استفاده شود تا از رشد ریشه در آنها و ایجاد گرفتگی جلوگیری شود. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده (EPA) حد سولفات مس را 1 ppm در هر آب آشامیدنی تعیین کرده است که برای هیچ فردی سمی نیست.

هنگام استفاده از مس 

سولفات برای مناطق وسیعی از زمین یا آب مهم است که جهت نوع سولفات مس مورد استفاده خود را دنبال کنید - اشکال مختلف مانند مایع و پودر بسته به منطقه ای که برای آن استفاده می شود اندازه گیری های متفاوتی دارند.

هنگام دست زدن به چکمه های سولفات مس، دستکش و عینک باید همیشه استفاده شود تا خطر قرار گرفتن در معرض یا بلع به حداقل برسد.

دنبال چه چیزی میگردی
کریستال‌های پنتا هیدرات سولفات مس، پودر یا مایع راحت‌ترین راه برای رسیدگی به سولفات مس هنگام تمیز کردن باغ‌ها، استخرها یا زهکشی‌ها هستند. سولفات مس به خوبی در مایع حل می شود و همین موضوع آن را به یک پاک کننده موثر برای استخرها و مخازن تبدیل می کند.

سوالات دیگر
آیا سولفات مس برای حیوانات سمی است؟

EPA سولفات مس را فقط برای پرندگان سمی متوسط ​​می داند، اما برای ماهی ها بسیار سمی است، زیرا استفاده از سولفات مس در دریاچه ها و استخرها باعث کاهش اکسیژن آنها و ایجاد زباله های اضافی می شود.

آیا سولفات مس می تواند به گیاهان آسیب برساند؟

استفاده بیش از حد از سولفات مس در درمان گیاهان نیز می تواند روند فتوسنتز را مختل کند و به پوشش گیاهی آسیب برساند. به این دلایل، بسیار مهم است که دستورالعمل‌های مربوط به سولفات مس را دنبال کنید تا به اکوسیستم‌های موجود در جایی که از این ترکیب استفاده می‌کنید آسیبی نرسانید.

دستکش مسی برای آرتریت
این صفحه به شما کمک کرد؟

0 منابع

https://www.verywellhealth.com/copper-sulfate-benefits-4684436

بنزوئیک اسید
ترکیب شیمیایی

توسط ویراستاران دایره المعارف بریتانیکا | مشاهده تاریخچه ویرایش
موضوعات مرتبط: سالیسیلیک اسید گالیک اسید سالیسیلات اسید معطر
بنزوئیک اسید، یک ترکیب آلی سفید و کریستالی متعلق به خانواده اسیدهای کربوکسیلیک است که به طور گسترده به عنوان نگهدارنده مواد غذایی و در ساخت انواع لوازم آرایشی، رنگ، پلاستیک و دافع حشرات استفاده می شود.

اولین بار در قرن 16 توصیف شد، اسید بنزوئیک در بسیاری از گیاهان وجود دارد. حدود 20 درصد از بنزوئین صمغ، یک رزین گیاهی را تشکیل می دهد. برای اولین بار در سال 1860 از ترکیبات مشتق شده از قطران زغال سنگ به صورت مصنوعی تهیه شد. به طور تجاری با واکنش شیمیایی تولوئن (هیدروکربنی که از نفت به دست می آید) با اکسیژن در دمای حدود 200 درجه سانتی گراد (حدود 400 درجه فارنهایت) در حضور نمک های کبالت و منگنز به عنوان کاتالیزور تولید می شود. اسید بنزوئیک خالص در دمای 122 درجه سانتیگراد (252 درجه فارنهایت) ذوب می شود و بسیار کمی در آب محلول است.

از مشتقات بنزوئیک اسید می توان به بنزوات سدیم اشاره کرد، نمکی که به عنوان نگهدارنده مواد غذایی استفاده می شود. بنزیل بنزوات، استری که به عنوان قارچ کش استفاده می شود. و بنزوئیل پراکسید، در سفید کردن آرد و در شروع واکنش های شیمیایی برای تهیه پلاستیک های خاص استفاده می شود.

خواص بنزوئیک اسید را اینجا بخوانید.

در این مقالات مرتبط بریتانیکا بیشتر بیاموزید:
اکسیداسیون الکل ها
کربوکسیلیک اسید: اسیدهای معطر
ساده ترین اسید معطر بنزوئیک اسید است. …
ساختار ترکیبات هیدروکربنی رایج
هیدروکربن: هیدروکربن های معطر
...1834 از اسید بنزوئیک (C6H5CO2H)، ترکیبی که از تجزیه شیمیایی صمغ بنزوئین، بلسان معطری که توسط درختی که در جزیره جاوه، اندونزی رشد می کند، تراوش می کند، تهیه شد. به طور مشابه، تولوئن هیدروکربنی (C6H5CH3) نام خود را از tolu balsam دریافت کرد، ماده ای جدا شده از آمریکای مرکزی…
شکل 1: خود اکسیداسیون اسیدهای چرب غیراشباع.
نگهداری مواد غذایی: نگهدارنده های شیمیایی آلی
... به محتوای بالای اسید بنزوئیک آنها نسبت داده می شود. اسید بنزوئیک در برابر مخمرها موثرتر از کپک ها و باکتری ها است. …

منبع

https://www.britannica.com/science/benzoic-acid

درمان ها
اختلالات پوستی
چاپ
صرفه جویی
اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک (محلی)
نام ژنریک: اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک (محلی) (ben ZOE ic AS id و SAL i SIL ik AS id)
نام تجاری: Bensal HP، پماد Whitfields، Bensal HP (منسوخ شده) (منسوخ)
دسته دارویی: ضد قارچ های موضعی

استفاده می کند
هشدارها
جهت ها
از چه چیزی باید اجتناب کرد
اثرات جانبی
فعل و انفعالات
اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک چیست؟
اسید بنزوئیک به جلوگیری از عفونت ناشی از باکتری کمک می کند. اسید سالیسیلیک به بدن کمک می کند تا سلول های پوستی خشن یا مرده را از بین ببرد.

اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک موضعی (برای پوست) یک داروی ترکیبی است که برای درمان تحریک و التهاب پوست ناشی از سوختگی، نیش حشرات، عفونت‌های قارچی یا اگزما استفاده می‌شود.

اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک نیز ممکن است برای اهداف دیگری که در این راهنمای دارویی ذکر نشده استفاده شوند.

اطلاعات مهم
تمام دستورالعمل های روی برچسب و بسته داروی خود را دنبال کنید. به هر یک از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد همه شرایط پزشکی، آلرژی ها و همه داروهایی که استفاده می کنید بگویید.

قبل از مصرف این دارو
اگر به اسید بنزوئیک، اسید سالیسیلیک یا پلی اتیلن گلیکول حساسیت دارید، نباید از اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک استفاده کنید.

مشخص نیست که آیا اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک به جنین آسیب می رساند یا خیر. اگر در حین استفاده از این دارو باردار هستید یا قصد بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.

مشخص نیست که آیا اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک به شیر مادر منتقل می شود یا می تواند به نوزاد شیرخوار آسیب برساند. اگر به نوزادی شیر می دهید به پزشک خود اطلاع دهید.

اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک برای استفاده افراد کمتر از 18 سال تایید نشده است.

چگونه باید از اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک استفاده کنم؟
این دارو معمولا 2 بار در روز استفاده می شود. تمام دستورالعمل های روی برچسب نسخه خود را دنبال کنید. این دارو را در مقادیر بیشتر یا کمتر و یا بیشتر از مقدار توصیه شده استفاده نکنید.

با دهان بر ندارید. اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک فقط برای پوست استفاده می شود. این دارو را بر روی زخم های باز یا پوست آفتاب سوخته، باد سوخته، خشک، ترک خورده یا تحریک شده استفاده نکنید. اگر این دارو وارد چشم، بینی، دهان، راست روده یا واژن شد، با آب بشویید.

دست های خود را قبل و بعد از استفاده از اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک بشویید.

قبل از درمان با این دارو، پوست آسیب دیده را به آرامی با نمک یا آب بشویید. پوست را با یک حوله تمیز یا گاز نخی خشک کنید.

مقدار زیادی از دارو را بمالید و آن را به طور یکنواخت پخش کنید تا یک لایه ضخیم 1/8 اینچی در ناحیه تحت درمان ایجاد شود.

بهتر است این دارو را با یک سواب پنبه تمیز روی پوست خود بمالید. پس از یک بار استفاده، سواب را دور بیندازید. همچنین می توانید دارو را روی یک گاز پنبه ای بمالید و سپس گاز را روی پوست خود قرار دهید.

ناحیه تحت درمان را تمیز نگه دارید و تا حد امکان در معرض هوا قرار دهید.

ناحیه پوست تحت درمان را با باند چسب نپوشانید مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

اجازه ندهید نوک لوله دارو با هیچ سطحی از جمله پوستی که تحت درمان هستید تماس پیدا کند.

اگر علائم شما پس از 7 روز بهبود نیافت، یا با استفاده از اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک بدتر شدند، با پزشک خود تماس بگیرید.

در دمای اتاقی به دور از گرما و رطوبت، نگهداری شود.

اگر یک نوبت را فراموش کنم چه اتفاقی می افتد؟
به محض یادآوری، مقدار دز فراموش شده دارو را استفاده کنید. اگر تقریباً زمان نوبت بعدی برنامه ریزی شده فرا رسیده است، از دوز فراموش شده صرفنظر کنید. برای جبران دوز فراموش شده از داروی اضافی استفاده نکنید.

اگر بیش از حد مصرف کنم چه اتفاقی می افتد؟
به دنبال مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید یا با خط راهنمای Poison به شماره 1-800-222-1222 تماس بگیرید.

هنگام استفاده از اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
از استفاده از بسته های مرطوب یا بسته های مرطوب به خشک بر روی نواحی تحت درمان پوست خودداری کنید. آنها می توانند اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک را کم اثر کنند.

از وارد کردن دارو به چشم، دهان یا بینی خودداری کنید. اگر وارد هر یک از این قسمت‌ها شد، با آب بشویید.

از مصرف سایر داروها در مناطقی که با اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک درمان می کنید، خودداری کنید، مگر اینکه پزشک به شما بگوید.

عوارض جانبی اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک
اگر هر یک از این علائم واکنش آلرژیک را دارید، کمک فوری پزشکی دریافت کنید: کهیر. تنفس دشوار؛ تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو.

اگر موارد زیر را دارید فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

سوزش شدید یا تحریک پوست؛ یا

احساس سوزش بیش از 10 روز.

عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گرما یا احساس سوزش (ممکن است تا 5 دقیقه پس از استفاده طول بکشد).

این لیست کاملی از عوارض جانبی نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است عوارض جانبی را به FDA با شماره 1-800-FDA-1088 گزارش دهید.

چه داروهای دیگری بر اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک تأثیر می گذارد؟
بعید است که سایر داروهایی که به صورت خوراکی یا تزریقی مصرف می کنید تأثیری بر اسید بنزوئیک و اسید سالیسیلیک که به صورت موضعی استفاده می شود، نداشته باشند. اما خیلی داروها میتونن روی هم اثر بگذارن. به هر یک از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی خود در مورد تمام داروهایی که استفاده می کنید، از جمله داروهای نسخه ای و بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی اطلاع دهید.

منبع

https://www.drugs.com/mtm/benzoic-acid-and-salicylic-acid-topical.html

https://bismoot.com/#products

آرشیو مولکول هفته
ال سیستئین
26 نوامبر 2018
قبلی بعدی
من می‌توانم دارایی ارزشمندی در بازگرداندن شنوایی انسان‌ها باشم.
من چه مولکولی هستم؟
تصویر L-Cysteine ​​تصویر سه بعدی از L-Cysteine
L-Cysteine ​​یکی از دو اسید آمینه پروتئین زا است که حاوی یک اتم گوگرد است (دیگری متیونین). این یک اسید آمینه غیر ضروری در نظر گرفته می شود زیرا در بدن انسان تولید می شود. با این حال، افرادی که دچار کمبود سیستئین هستند، باید با مکمل ها درمان شوند.

هنگامی که سیستئین اکسید می شود، دو اتم هیدروژن تیول حذف می شوند و اتم های گوگرد به هم می پیوندند تا دیمر ال سیستین را تشکیل دهند. در سیستم های بیولوژیکی، مونومر و دایمر به راحتی تعویض می شوند. بنابراین، هر دو اسید از نظر تغذیه مشابه هستند.

در سپتامبر 2018، دیوید کوری از دانشکده پزشکی هاروارد و جفری هولد از بیمارستان کودکان بوستون گزارش دادند که سیستئین می تواند در بهبود شنوایی در انسان نقش داشته باشد. آنها کشف کردند که پروتئین TMC1 در سلول های مویی گوش داخلی منافذی را تشکیل می دهد که در تبدیل صدا به سیگنال های الکتریکی به مغز نقش دارند. در برخی افراد، جهش در TMC1 می تواند منجر به ناشنوایی شود.

محققان باقیمانده‌های موجود در TMC1 را با سیستئین جایگزین کردند و سپس گروه‌های سیستئین را با گروه‌های باردار حجیم اصلاح کردند. این جهش مصنوعی باعث شد پروتئین تولید جریان الکتریکی را متوقف کند، بنابراین تأیید می کند که TMC1 جهش یافته شنوایی را مهار می کند.

این یافته‌ها نشان می‌دهد که داروهایی که جهش‌های TMC1 یا ژن‌درمانی‌های جایگزین پروتئین جهش‌یافته را هدف قرار می‌دهند، می‌توانند به بازگرداندن شنوایی به افراد مبتلا کمک کنند.

اطلاعات خطر ال سیستئین
طبقه بندی GHS*: یک ماده یا مخلوط خطرناک نیست
* سیستم جهانی هماهنگ طبقه بندی و برچسب گذاری مواد شیمیایی.

شرکت بیسموت مواد شیمیایی دارویی ماند ال سیستئین را به مشتریان ارائه می دهد. 

حقایق سریع ال سیستئین
قانون CAS شماره 52-90-4
فرمول تجربی C3H7NO2S
جرم مولی 121.16
ظاهر کریستال یا پودر سفید
نقطه ذوب 240 ºC (تجزیه)
حلالیت در آب ≈280 گرم در لیتر
خدمات چکیده شیمیایی - یک بخش از ACS
در مورد این مولکول از CAS، معتبرترین و جامع ترین منبع اطلاعات شیمیایی بیشتر بدانید

منابع

https://www.acs.org/content/acs/en/molecule-of-the-week/archive/c/l-cysteine.html

رژیم غذایی کم متیونین باعث افزایش طول عمر در حیوانات می شود
اگرچه متیونین نقش مهمی در بدن دارد، اما برخی تحقیقات مزایای رژیم های غذایی کم این اسید آمینه را نشان می دهد.

برخی از سلول های سرطانی برای رشد به متیونین رژیم غذایی وابسته هستند. در این موارد، محدود کردن رژیم غذایی شما می تواند برای کمک به گرسنگی دادن سلول های سرطانی مفید باشد

از آنجایی که پروتئین‌های گیاهی اغلب دارای متیونین کمتری نسبت به پروتئین‌های حیوانی هستند، برخی از محققان بر این باورند که رژیم‌های غذایی مبتنی بر گیاه می‌تواند ابزاری برای مبارزه با برخی سرطان‌ها باشد 

علاوه بر این، چندین مطالعه روی حیوانات نشان می دهد که کاهش متیونین می تواند طول عمر را افزایش دهد و سلامتی را بهبود بخشد 

یک مطالعه نشان داد که طول عمر در موش هایی که از رژیم غذایی کم متیونین تغذیه شده بودند بیش از 40 درصد بیشتر بود 

این طول عمر ممکن است به دلیل بهبود مقاومت در برابر استرس و متابولیسم و ​​همچنین حفظ توانایی سلول های بدن برای تولید مثل باشد 

برخی از محققان به این نتیجه رسیدند که محتوای کم متیونین در واقع سرعت پیری را در موش ها کاهش می دهد

اینکه آیا این مزایا به انسان هم تعمیم می‌یابد یا نه، هنوز مشخص نیست، اما برخی از مطالعات لوله آزمایش مزایای محتوای کم متیونین در سلول‌های انسانی را نشان داده‌اند 

با این حال، قبل از هر گونه نتیجه گیری، تحقیقات انسانی مورد نیاز است.

خلاصه
در حیوانات، کاهش محتوای متیونین در رژیم غذایی ممکن است سرعت پیری را کاهش داده و طول عمر را افزایش دهد. برخی از مطالعات فواید کاهش متیونین را در سلول های انسانی نشان داده اند، اما تحقیقات در مورد انسان های زنده مورد نیاز است.

منابع غذایی متیونین
در حالی که تقریباً تمام غذاهای حاوی پروتئین مقداری متیونین دارند، مقدار آن بسیار متفاوت است. تخم مرغ، ماهی و برخی از گوشت ها حاوی مقادیر بالایی از این اسید آمینه هستند .

تخمین زده می شود که حدود 8 درصد از اسیدهای آمینه موجود در سفیده تخم مرغ، اسیدهای آمینه حاوی گوگرد (متیونین و سیستئین) هستند 

این مقدار در گوشت مرغ و گاو حدود 5 درصد و در لبنیات 4 درصد است. پروتئین های گیاهی معمولاً مقادیر کمتری از این اسیدهای آمینه دارند.

برخی تحقیقات همچنین مقدار کلی اسیدهای آمینه حاوی گوگرد (متیونین و سیستئین) را در انواع مختلف رژیم های غذایی مورد بررسی قرار داده اند 

بیشترین مقدار (6.8 گرم در روز) در رژیم های غذایی با پروتئین بالا گزارش شد، در حالی که مصرف کمتر برای گیاهخواران (3.0 گرم در روز) و وگان ها (2.3 گرم در روز) وجود داشت.

علیرغم مصرف کم در میان گیاهخواران، تحقیقات دیگر نشان داده است که آنها در واقع غلظت خون بالاتری از متیونین نسبت به افرادی که گوشت و ماهی می خورند دارند (منبع معتبر 25).

این یافته محققان را به این نتیجه رساند که محتوای رژیم غذایی و غلظت متیونین خون همیشه به طور مستقیم با هم مرتبط نیستند.

با این حال، این مطالعات نشان داد که وگان ها هم مصرف رژیم غذایی کم و هم غلظت خونی پایینی از متیونین دارند 

خلاصه
پروتئین‌های حیوانی اغلب محتوای متیونین بیشتری نسبت به پروتئین‌های گیاهی دارند. افرادی که از یک رژیم غذایی گیاهی پیروی می کنند، دریافت اسیدهای آمینه حاوی گوگرد در رژیم غذایی کمتری دارند، اگرچه می توانند سطوح بالاتر یا پایین تر متیونین در خون داشته باشند.

مصرف، سمیت و عوارض جانبی
محققان میزان توصیه شده برای دریافت روزانه اسیدهای آمینه حاوی گوگرد (متیونین و سیستئین) را تعیین کرده اند، اما مطالعات عوارض جانبی دوزهای بالاتر را نیز بررسی کرده اند.

مصرف توصیه شده
مصرف روزانه توصیه شده متیونین به اضافه سیستئین 8.6 میلی گرم در پوند (19 میلی گرم بر کیلوگرم) در روز برای بزرگسالان است که برای فردی با وزن 150 پوند (68 کیلوگرم) حدود 1.3 گرم است 

با این حال، برخی از محققان مصرف دو برابر این مقدار را بر اساس محدودیت های مطالعاتی که برای تعیین میزان مصرف توصیه شده استفاده می شود، توصیه کرده اند 

افراد مسن اغلب دریافت متیونین کمی دارند و مطالعات نشان داده است که آنها ممکن است به مصرف بالاتری از 2 تا 3 گرم در روز نیاز داشته باشند 

با وجود این واقعیت که گروه های خاصی ممکن است از افزایش دریافت متیونین خود سود ببرند، بسیاری از رژیم های غذایی بیش از 2 گرم در روز متیونین به اضافه سیستئین هستند.

تخمین زده می‌شود که انواع رژیم‌های غذایی، از جمله رژیم‌های وگان، گیاه‌خواری، سنتی و رژیم‌های پر پروتئین، بین ۲.۳ تا ۶.۸ گرم در روز از این اسیدهای آمینه داشته باشند 

تاثیر بر هموسیستئین
شاید بزرگترین نگرانی مرتبط با مصرف بالای متیونین به دلیل یکی از مولکول هایی باشد که این اسید آمینه می تواند تولید کند.

متیونین را می توان به هموسیستئین تبدیل کرد، اسید آمینه ای که با چندین جنبه بیماری قلبی مرتبط است 

مصرف زیاد متیونین ممکن است منجر به افزایش هموسیستئین شود، اگرچه برخی از افراد نسبت به سایرین بیشتر مستعد این فرآیند هستند 

جالب توجه است، تحقیقات نشان می دهد که خطرات بالقوه مصرف زیاد متیونین ممکن است به دلیل هموسیستئین باشد تا خود متیونین

با این حال، عوامل دیگری وجود دارد که می تواند سطح هموسیستئین را تغییر دهد.

به عنوان مثال، حتی اگر آنها دارند

و دریافت کمتر متیونین در رژیم غذایی، گیاهخواران و گیاهخواران ممکن است به دلیل دریافت کم ویتامین B12، هموسیستئین بالاتری نسبت به همه چیزخواران داشته باشند 

تحقیقات دیگر نشان داده است که یک رژیم غذایی با پروتئین بالا و متیونین بالا در مقایسه با رژیم غذایی کم پروتئین و متیونین، پس از شش ماه باعث افزایش هموسیستئین نمی شود 

علاوه بر این، به نظر نمی رسد که تغییر میزان مصرف تا 100٪ بر هموسیستئین در بزرگسالان سالم بدون کمبود ویتامین تأثیر بگذارد 

اثرات جانبی
برای ارزیابی پاسخ‌های بدن به متیونین، محققان یک دوز بزرگ از این اسید آمینه را می‌دهند و اثرات آن را مشاهده می‌کنند.

این دوز بسیار بزرگتر از میزان مصرف توصیه شده است، اغلب حدود 45 میلی گرم در پوند (100 میلی گرم بر کیلوگرم)، یا 6.8 گرم برای افرادی که 150 پوند (68 کیلوگرم) وزن دارند 

این نوع آزمایش بیش از 6000 بار با عوارض جانبی جزئی انجام شده است. این عوارض جانبی جزئی شامل سرگیجه، خواب آلودگی و تغییرات فشار خون است 

یک عارضه نامطلوب عمده در طی یکی از این آزمایش‌ها رخ داد که منجر به مرگ فردی با فشار خون بالا شد اما در غیر این صورت سلامتی خوبی داشت 

با این حال، به نظر می رسد احتمال دارد که مصرف بیش از حد تصادفی تقریباً 70 برابر مصرف توصیه شده باعث عوارض شود 

به طور کلی، به نظر می رسد که متیونین به خصوص در انسان های سالم سمی نیست، مگر در دوزهای بسیار بالا که تقریباً غیرممکن است از طریق رژیم غذایی به دست آید.

حتی با وجود اینکه متیونین در تولید هموسیستئین نقش دارد، شواهدی وجود ندارد که مصرف آن در محدوده معمولی برای سلامت قلب خطرناک باشد 

خلاصه
افرادی که انواع مختلفی از رژیم های غذایی را دنبال می کنند اغلب از حداقل مقدار توصیه شده متیونین تجاوز می کنند. عوارض جانبی در پاسخ به دوزهای زیاد اغلب جزئی هستند اما در دوزهای بسیار بالا می توانند خطرناک شوند.

خط پایین
متیونین یک آمینو اسید منحصر به فرد حاوی گوگرد است که می تواند برای ساخت پروتئین و تولید مولکول های زیادی در بدن استفاده شود.

اینها شامل آنتی اکسیدان گلوتاتیون و مولکول SAM است که برای اصلاح DNA و سایر مولکول ها استفاده می شود.

متیونین در انواع غذاهای حاوی پروتئین یافت می شود و اغلب در پروتئین های حیوانی بیشتر از پروتئین های گیاهی است. اگرچه نشان داده شده است که رژیم های غذایی کم متیونین باعث افزایش طول عمر در حیوانات می شود، اما اینکه آیا این برای انسان اهمیت دارد یا خیر هنوز مشخص نیست.

افرادی که انواع مختلفی از رژیم های غذایی را مصرف می کنند، معمولاً دریافت توصیه شده متیونین را برآورده می کنند، اگرچه برخی از افراد مسن ممکن است از افزایش مصرف خود سود ببرند.

عوارض جانبی در پاسخ به دوزهای زیاد معمولاً جزئی هستند، اما در دوزهای بسیار بالا فراتر از آن چیزی که با یک رژیم غذایی معمولی به دست می‌آید، می‌توانند خطرناک باشند.

بر اساس تحقیقات موجود در انسان‌های سالم، احتمالاً نیازی به محدود کردن یا افزایش مصرف متیونین در رژیم غذایی خود ندارید.

کاربردهای دیگر ال میتونین را در لینک زیر مشاهده بفرمایید.

https://bismoot.com/blog/%d8%a7%d9%84-%d9%85%d8%aa%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d9%86/

منبع

https://www.healthline.com/nutrition/methionine#bottom-line

ارزیابی و مدیریت ریسک
خطر سلامتی انسان در اثر قرار گرفتن در معرض یک ماده شیمیایی عموماً تابعی از مضرات ذاتی ماده شیمیایی (سمی بودن آن) و دوز (مقدار) تجمع یافته در یک بخش بیولوژیکی خاص (مانند ریه) در نظر گرفته می شود. برای مواجهه های شغلی، اغلب تعیین دوز مستقیم، به ویژه در مورد ذرات نامحلول، بسیار دشوار است. بنابراین، به منظور اندازه گیری و مدیریت خطرات، معمولاً قرار گرفتن در معرض به عنوان جانشین دوز ارزیابی می شود.

در اکثر کشورها، قوانین مربوط به استفاده از مواد شیمیایی یا سایر مواد خطرناک در محل کار، کارفرمایان را ملزم می کند تا ارزیابی ریسک را برای شناسایی و مدیریت قرار گرفتن در معرض مواد خطرناک انجام دهند تا از سلامتی کارکنان و سایرین که ممکن است در معرض آن قرار گیرند، جلوگیری شود. این به عنوان بخشی از مقاله "مواد خطرناک" با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار گرفته است.

چارچوب های متعددی برای ارزیابی و مدیریت خطرات ناشی از نانومواد ذرات معلق پیشنهاد شده است که همه آنها بر اساس یک رویکرد ارزیابی ریسک مشترک هستند. سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) یک رویکرد گام به گام برای ارزیابی و مدیریت ریسک نانومواد پیشنهاد کرده است که می‌توان آن را به شرح زیر خلاصه کرد:

توصیف مواد و کاربردها: شناسایی و توصیف نانومواد مورد ارزیابی و کاربردها یا عملکردهای مورد نظر آنها (از جمله مزایای بالقوه). در صورت لزوم، مواد مشابهی را شناسایی کنید که ممکن است به رفع شکاف های داده کمک کند.
ایجاد نمایه‌های مواد: مجموعه‌ای از «پروفایل‌ها» از جمله ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی نانومواد، خطرات ذاتی محیطی، بهداشتی و ایمنی، و قرار گرفتن در معرض احتمالی انسان و محیط زیست در طول چرخه عمر نانومواد.
ارزیابی خطرات: اطلاعات از پروفایل ها باید برای شناسایی و مشخص کردن ماهیت و میزان خطرات (یعنی ترکیبی از خطرات و قرار گرفتن در معرض) توسط نانومواد خاص و کاربردهای پیش بینی شده آنها ارزیابی شود.
ارزیابی گزینه‌های مدیریت ریسک: نحوه مدیریت ریسک‌های شناسایی‌شده در مرحله 3 را ارزیابی کنید و یک مسیر اقدام را توصیه کنید. گزینه‌ها ممکن است شامل اصلاحات محصول یا فرآیند، کنترل‌های مهندسی، تجهیزات حفاظتی و/یا ارتباطات ریسک باشند.
تصمیم گیری، مستندسازی و اقدام: متناسب با مرحله توسعه محصول، تصمیم گیری در مورد ادامه توسعه و تولید نانومواد (یا فرآیند یا محصول با استفاده از نانومواد) یا در چه ظرفیتی. تصمیمات و منطق آنها را مستند کنید و اطلاعات را در صورت لزوم با ذینفعان مربوطه به اشتراک بگذارید.
بررسی و تطبیق: از طریق بررسی‌های برنامه‌ریزی‌شده منظم، ممکن است لازم باشد ارزیابی ریسک به‌روزرسانی شود، اطمینان حاصل شود که سیستم‌های مدیریت ریسک مطابق انتظار کار می‌کنند، و سیستم‌ها در پاسخ به اطلاعات یا شرایط جدید بازنگری شوند.
انجام یک ارزیابی کامل ریسک معمولاً متکی بر داشتن موارد زیر است:

اطلاعات خوب در مورد ماهیت خطرناک مواد؛
اطلاعات خوب در مورد اثربخشی رویکردهای کنترلی، و؛
راه های راحت و در دسترس برای نظارت بر قرار گرفتن در معرض.
یکی از مشکلات اعمال این رویکرد در نانومواد این است که اطلاعات موجود ممکن است ناقص یا نادرست باشد. چنین شکاف های دانشی عدم قطعیت قابل توجهی را در هر ارزیابی ریسک ایجاد می کند. به طور کلی، هر چه شکاف در دانش بیشتر باشد، استراتژی مدیریت ریسک باید محتاط تر باشد.

خطرات نانومواد
خطرات سلامتی
شناسایی خطر و تفسیر واقع بینانه روابط دوز-پاسخ، مراحل حیاتی در فرآیند ارزیابی و مدیریت ریسک است. در سال 2004، انجمن سلطنتی و آکادمی سلطنتی مهندسی یک بررسی عمده از فرصت ها و عدم قطعیت های نانوتکنولوژی منتشر کردند. این یکی از اولین گزارش هایی بود که خطرات بالقوه برای سلامتی و محیط زیست را که ممکن است از قرار گرفتن در معرض نانومواد به وجود بیاید، برجسته کرد. به دنبال تحقیقات قابل توجه در این زمینه، اکنون تعداد قابل توجهی و رو به رشد شواهد سم شناسی وجود دارد که نشان دهنده تفاوت های قابل توجهی در خطر بین نانومواد و همتایان عمده آنها و همچنین بین انواع مختلف نانوذرات است.

خواص و کاربرد نانو مواد را در شرکت بیسموت بخش نانو مواد بخوانید.

مسائل سم شناسی قابل قبول برای نانومواد، که باید در هنگام استفاده و استفاده از نانومواد در نظر گرفته شوند، عبارتند از:

واکنش پذیری. بار سطحی ممکن است نقش مهمی در طول جذب سلولی و فعل و انفعالات بیولوژیکی داشته باشد. نانومواد دارای نسبت قابل توجهی از فلزات فعال (مانند کاتالیزور باقیمانده از فرآیند تولید) ممکن است دارای خواص خطرناک باشند. علاوه بر این، نانومواد فوتوکاتالیستی ممکن است باعث التهاب، آسیب اکسیداتیو و آسیب ژنتیکی شوند.
انحلال پذیری. برخی از انواع نانوذرات با کاهش اندازه ذرات محلول تر می شوند. این می تواند به معنای افزایش فراهمی زیستی یون های ذراتی باشد که قبلاً نامحلول در نظر گرفته می شدند.
مرفولوژی. بر اساس تحقیقات سم شناسی روی آزبست و سایر الیاف صنعتی، "پارادایم الیاف" بیان می کند که الیافی که در ریه ها پایدار هستند 

d بیشتر از 15 تا 20 میکرومتر با قطر کمتر از 3 میکرومتر برای سلامتی انسان خطرناک در نظر گرفته می شود. برخی از نانومواد ذره‌ای با نسبت ابعادی بالا (HARNs) (مانند برخی از نانولوله‌های کربنی، نانوسیم‌ها، نانوپلاکت‌ها و غیره) این توصیف را دارند و بنابراین در صورت استنشاق، احتمالاً در ریه‌ها باقی می‌مانند.
سطح خاص. یکی از دلایل اصلی واکنش پذیری نانومواد نسبت به معادل های در مقیاس بزرگتر مربوط به آنها این است که در واحد جرم، سطح بسیار بالاتری دارند.
پتانسیل انتقال در نتیجه اندازه کوچک خود، نانوذرات و سایر اجسام نانو می‌توانند به بخش‌هایی از سیستم‌های بیولوژیکی برسند که معمولاً توسط سایر ذرات بزرگ‌تر قابل دسترسی نیستند.
هنگامی که به طور کلی به پایگاه شواهد سم شناسی کنونی در طیف گسترده ای از انواع نانوذرات نگاه می کنیم، گروه ایمنی نانو بریتانیا به طور کلی در نظر می گیرد که :

بسیاری از نانوذرات در مواجهه با ریه‌ها خطر کمی دارند.
بعید است پوست تحت تأثیر انواع نانوذرات رایج قرار گیرد. به عنوان مثال، کمیته علمی کمیسیون اروپا در مورد ایمنی مصرف کننده (SCCS) به این نتیجه رسیده است که استفاده از ZnO و TiO2 با غلظت حداکثر 25 درصد به عنوان فیلتر UV در ضدآفتاب ها می تواند هیچ گونه خطر عوارض جانبی را در کرم های ضد آفتاب ایجاد نکند. انسان پس از کاربرد پوستی .
با این حال، همانطور که توسط گروه  اشاره شد، نشان داده شده است که برخی از انواع نانوذرات، مانند اکسید روی برای مثال ، ممکن است روی ریه‌ها در سطوح بالا و پایدار قرار گرفتن در معرض تأثیر نامطلوب بگذارد. نانوالیاف و نانولوله‌های بلند (بیش از 15 میکرومتر)، بسته‌های نانولوله‌ای «کرکی» با چگالی کم، و ذرات صفحه‌مانند نازک - که همگی بزرگ هستند اما با قطرهای آیرودینامیکی کوچک هستند - ممکن است خطرات تنفسی غیرعادی ایجاد کنند.

لازم به ذکر است که اکثر مطالعات انجام شده تا به امروز از روش‌های آزمایش آزمایشگاهی غیر معتبر استفاده می‌کنند. در حالی که بینش های ارزشمندی در مورد سمیت ذاتی نانومواد مورد ارزیابی ارائه می شود، رابطه بین داده های سم شناسی آزمایشگاهی و اثرات داخل بدن در حال حاضر نامشخص است. این بدان معناست که مطالعات آزمایشگاهی مبنای نامناسبی برای ارزیابی ریسک در زمان کنونی تشکیل می‌دهند. تا به امروز، مطالعات استنشاقی بسیار کمی انجام شده است، که تا حد زیادی از توسعه محدودیت‌های مواجهه شغلی (OELs) برای نانوذرات جلوگیری می‌کند.

خطرات ایمنی
سطح ویژه بزرگ و واکنش پذیری نانوذرات نه تنها بر سمیت آنها بلکه خطرات ایمنی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا نانوذرات پتانسیل بالایی برای واکنش های کاتالیزوری، اشتعال یا انفجار نشان می دهند. توانایی آنها برای رسیدن و ماندن در هوا برای مدت طولانی و حداقل انرژی اشتعال کم آنها خطر انفجار را افزایش می دهد، از جمله انفجار ناشی از بارهای الکترواستاتیکی که ممکن است هنگام دستکاری پودرها رخ دهد.

مهندسان شرکت بیمه حوادث آلمان برای صنایع شیمیایی و مواد خام (BG RCI) نشان دادند که گرد و غبار در مقیاس میکرو با شدت بیشتری منفجر می شود و حساسیت به اشتعال هر چه ذرات ریزتر می شوند افزایش می یابد. دمای خودسوزی نیز زمانی که ذرات ریزتر هستند کاهش می یابد.

مطالعات شدت انفجار نانوذرات مختلف را از ضعیف (کربن سیاه و نانولوله‌های کربنی) تا بسیار قوی (آلومینیوم)، بسته به ماهیت ذرات، اندازه و تراکم طبقه‌بندی کرده‌اند. پودرهای آلومینیوم دارای حداقل انرژی اشتعال هستند که به اندازه کافی کم است که با انرژی ساکن مشتعل شوند. شدت انفجار آنها بسته به اندازه ذرات از قوی تا بسیار قوی طبقه بندی شد. آزمایشات نشان داد که نانوپودرهای آلومینیومی نسبت به ریزپودرها، احتمالاً به دلیل لایه اکسید روی نانوذرات، قابلیت انفجار کمتری دارند. علاوه بر این، همان مطالعه به این نتیجه رسید که اگر یک نانوپودر آگلومره شود، شدت انفجاری مشابه ریزپودر همان ماده را نشان می‌دهد. اگر مواد قابل اشتعال، مانند حلال ها، روی سطح ذرات جذب شوند، احتمال انفجار بیشتر می شود.

منبع

https://oshwiki.eu/wiki/Nanomaterials